Koncepcja
oceny i treningu funkcjonalnego

Śledząc rodowód odkrycia korzeni współczesnego treningu funkcjonalnego, wskazać można jako jednych z prekursorów Lee Burtona i Gray’a Cook’a – trenerów i fizjoterapeutów, którzy jako jedni pierwszych wskazali na konieczność oceny każdej osoby aktywnej ruchowo pod kątem kryteriów jakości ruchu. Na podstawie swojej wiedzy i doświadczeń, stworzyli narzędzie służące ocenie przesiewowej: FMSTM (ang. Functional Movement Screen). Narzędzie te jest systemem oceniającym fundamentalne wzorce ruchowe, które leżą u podnóża naszej każdej aktywności ruchowej, czy jest to sport rekreacyjny czy też wysiłek fizyczny na najwyższym poziomie intensywności. Ocena fundamentalnych wzorców ruchowych pozwala zidentyfikować asymetrie i ograniczenia w naszym układzie ruchu. Zaburzenie tych podstawowych wzorców wpływa niekorzystnie na ekonomię ruchu, podwyższa ryzyko odniesienia urazu lub przeciążenia, zmienia odczucia proprioceptywne.
Ocena FMSTM poza identyfikacją zaburzeń wzorców i asymetrii, pozwala natychmiast ustalić kryteria i kierunki działań korygujących, które przywracają prawidłową jakość wzorców ruchowych. Weryfikacją progresji jest wynik uzyskiwany w ponownej ocenie prowadzonej przez trenera czy fizjoterapeutę.
Działania korygujące - FMSTM może być wykorzystany na każdym poziomie sprawności ocenianego, upraszczając dobór strategii korygujących w różnych przypadkach. Na podstawie przeprowadzonej analizy , ułatwia on dobór indywidualnych ćwiczeń w zależności od potrzeb klienta/sportowca.
Koncepcja Functional Movement SystemTM to system, którego celem jest dążenie do tworzeniu bezpiecznych podstaw dla aktywności ruchowych. Fundamentalne hasło "First move often, then move well" pozwala w zrozumieniu, że jakość ruchu jest warunkiem koniecznym do zwiększania jego ilości, a co za tym idzie czerpania więcej korzyści i satysfakcji.

Proces treningu korekcyjnego w oparciu o dokonana ocenę FMSTM zawiera 3 podstawowe kroki:
- reedukację mobilności (w sytuacji gdy jest ona zaburzona),
- reedukację wzorców ruchowych (programowanie wzorców ruchowych), m.in. z wykorzystaniem reaktywnego treningu nerwowo-mięśniowego,
- trening globalnych wzorców ruchowych zgodnie wymaganiami klienta/sportowca
- poprawa stanu funkcjonalnego klienta i wyniku sportowego (sportowcy),
- obniżenie ryzyka urazu/przeciążenia,
- identyfikacja słabych ogniw łańcucha kinematycznego, asymetrii z łatwą gradacją stopnia dysfunkcji celem śledzenia progresji klienta/sportowca,
- prosty i logiczny system ćwiczeń korekcyjnych
- indywidualizacja ćwiczeń korygujących dostosowanych do indywidualnej oceny klienta/sportowca
- rozróżnienie planowania treningu na poprawę jakości ruchu i kształtowanie zdolności motorycznych na indywidualne potrzeby klienta/sportowca,
- identyfikacja przyczyn i czynników urazów oraz trendów treningowych w populacjach osób aktywnych, które odnoszą się do profilaktyki urazów bezkontaktowych i przeciążeniowych
W jaki sposób wykorzystuje się FMSTM w fitnesie, rehabilitacji i sporcie?
Przeprowadzając ocenę FMS™ możemy zidentyfikować ograniczenia i występujące asymetrie, które wpływają na czynności dnia codziennego, aktywność ruchową i sportową. Dzięki ocenie FMS można ukierunkować działania korygujące, które optymalnie reedukują właściwe wzorce ruchowe i przywracają optymalną koordynację nerwowo-mięśniową. Następnie, monitorując wynik oraz progres w działaniach korygujących trener czy też terapeuta może dobrać indywidualne ćwiczenia, które w danym przypadku pozwalają najbardziej efektywnie wpłynąć na poprawę stanu klienta /sportowca.
Funkcja to złożona kombinacja współdziałania systemu nerwowo-mięśniowego, w którym poszczególne jego komponenty są połączone i reagują wzajemnie względem siebie. Aby zrozumieć całość tego procesu należy uwzględnić działanie poszczególnych jego komponentów w układzie ruchu człowieka. Funkcjonalny wzorzec ruchowy jest zintegrowanym, wielopłaszczyznowym działaniem wymagającym przyspieszania, hamowania i stabilizacji zaangażowanych segmentów ciała. W tym kontekście termin treningu funkcjonalnego zarówno w przypadku fizjoterapii jak i treningu sportowego rozumiany jest jako specyficzny zaplanowany ciąg ćwiczeń od izolowanych do globalnych ćwiczeń obejmujących ruch w we wszystkich płaszczyznach. Progresja ćwiczeń zależy od stanu wyjściowego i możliwości ćwiczącego. Planowane postępowanie terapeutyczno-treningowe uwzględnia cel, którym może być powrót do czynności dnia codziennego lub rozwijaniu zdolności motorycznych wymaganych dla konkretnej dyscypliny sportowej (w przypadku sportowca). W tym znaczeniu trening funkcjonalny nie jest jednakże treningiem specjalistycznym dla konkretnej dyscypliny, a raczej kształtowaniem fundamentalnych wzorców ruchowych które leżą u podstawy motoryczności człowieka i są niezbędnym etapem prawidłowego rozwoju motorycznego zawodnika.